Κατηγορία: Προτάσεις πεζοπορίας

Για άλλη μια φορά πεισθήκαμε πως η Πελοπόννησος είναι ένας κορυφαίος προορισμός, όλες τις εποχές του χρόνου, και για όλα τα είδη δραστηριοτήτων! Μέσα σε πέντε μέρες, με καλή παρέα, είδαμε και θαυμάσαμε την Ολυμπία, την Αρχαία Μεσσήνη, την Αρχαία Θουρία (αρχαία Καλαμάτα), τη Μάνη, το Γύθειο, τον Πάρνωνα, το Ναύπλιο και τις Μυκήνες. Μονοπάτια, περιηγήσεις σε αρχαιολογικούς χώρους, χωματόδρομοι που οδηγούν σε άγνωστα κάστρα και θάλασσα και δάση κάθε μέρα, δεν προλαβαίναμε να αφομοιώσουμε τις εικόνες… Η ποικιλία των μνημείων και της φύσης στην Πελοπόννησο, νομίζω δεν απαντάται πουθενά αλλού… Ιστορία; Ξεκινάς από την Ολυμπία, συνεχίζεις στη Μάνη, και καταλήγεις στο Ναύπλιο, την πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας… Και μένουν ακόμη τόσα να εξερευνηθούν! Φύση; Από τη Βοϊδοκοιλιά, δίπλα στην Πύλο, και τους καταρράχτες στο Πολυλίμνιο, στις χιονισμένες κορυφές του Ταΰγετου, και από εκεί στα πλούσια ελατοδάση του Πάρνωνα και τους αγρούς της Αργολίδας με τα πεντανόστιμα πορτοκάλια… Και όλα αυτά, Φεβρουάριο μήνα, σχεδόν με κοντομάνικο!

Στα τέλη Νοεμβρίου, ολοκληρώσαμε την διάνοιξη νέου μικρού μονοπατιού που προσφέρει πιο εύκολη προσέγγιση στην Τρύπια Σπηλιά Υμηττού. Με την ευκαιρία, σας παρουσιάζουμε μια όμορφη διαδρομή που διέρχεται και από εκεί. Είναι ότι πρέπει για μονοήμερη εξόρμηση στο βουνό! Η διαδρομή αυτή ξεκινάει κοντά στο Κορωπί, ανάμεσα στο λόφο του Προφήτη Ηλία και του Μαυροβουνίου, και καταλήγει στην Τερψιθέα Γλυφάδας. Έχει τη δυσκολία πως θα πρέπει κάποιος να έρθει να σας πάρει όταν τελειώσετε το περπάτημα, ή να έχετε αφήσει κάποιο αμάξι στην πλευρά που θα καταλήξετε. Το μονοπάτι διασχίζει τον Υμηττό από τα Ανατολικά προς τα Δυτικά. Στο τέλος του χωματόδρομου από την πλευρά του Κορωπίου, η ανάβαση αρχίζει από την Σφηττία οδό, την οποία διανοίξαμε το καλοκαίρι. Η Σφηττία οδός είναι ένας αρχαίος δρόμος ο οποίος ένωνε το Θορικό της Λαυρεωτικής με την πύλη του Ολυμπιείου της Αθήνας. Σύμφωνα με την παράδοση, από τη Σφηττία οδό πέρασε ο μισός στρατός του Πάλλα, κινούμενος εναντίον του αδελφού του Αιγέα, που ήταν βασιλιάς της Αθήνας. Ο δρόμος ήταν σε χρήση μέχρι το 1950, όπου οι παραγωγοί των γύρω περιοχών το περπατούσαν για να πουλήσουν σύκα, ελιές, σταφύλια, στάχτη και άλλα προϊόντα στην Αθήνα. Η Σφηττία οδός διέρχεται από το διάσελο της Ντούκας. Το διάσελο αυτό είναι το χαμηλότερο όλου του Υμηττού (454m). Ονομάζεται και διάσελο του Σταυρού, από έναν μεταλλικό σταυρό που εγκαταστάθηκε εκεί στις αρχές του 20ου αιώνα. Πιθανολογείται πως ο σταυρός τοποθετήθηκε μετά από τη δολοφονία στο μέρος αυτό κάπου κατοίκου της περιοχής. Σήμερα διακρίνονται μόνο ίχνη του μεταλλικού αυτού σταυρού. Στο σημείο αυτό το μονοπάτι μας αφήνει τη Σφηττία οδό η οποία κατηφορίζει. Η πορεία μας συνεχίζει νότια, προς το Μαυροβούνι. Περνάμε άλλο ένα μικρό διάσελο, όπου φαίνονται τα θεμέλια αρχαίου πύργου. Δεν μας εκπλήσσει η ύπαρξη αρχαίου πύργου στο σημείο αυτό, καθώς από το σημείο βλέπει

Η διαδρομή που προτείνουμε είναι ένας πολύ ευχάριστος περίπατος στην καρδιά του Εθνικού Δρυμού Σουνίου, όπου θα δούμε το εντυπωσιακό βάραθρο του Χάους, στοές μεταλλείων του περασμένου αιώνα αλλά και τα πλυντήρια των αρχαίων μεταλλείων του Λαυρίου. Η εκκίνηση της διαδρομής βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό Άγιος Κωνσταντίνος, όπου υπάρχει άπλετος χώρος για στάθμευση. Το μονοπάτι ξεκινάει κάνοντας το γύρο του Χάους, ενός βαράθρου με βάθος 70 μέτρα. Το βάραθρο στην αρχαιότητα δεν υπήρχε, και υπάρχουν εικασίες πως πιθανότατα έπεσε καθώς η οροφή του αποσταθεροποιήθηκε από τις αρχαίες στοές που τη διαπερνούσαν. Πράγματι, αν κάποιος κοιτάξει προσεκτικά, θα δει τις τρύπες από τις στοές στη μέση των θεόρατων γκρεμών της βόρειας και της δυτικής πλευράς του βαράθρου. Τα αρχαία μεταλλεία είναι αυτά που χάρισαν στην Αθήνα τον πλούτο της και την έκαναν υπερδύναμη του τότε γνωστού κόσμου. Σ’ αυτά, χιλιάδες ήταν οι δούλοι που καθημερινά έμπαιναν στις στοές, συχνά χωρίς να βγουν ποτέ από αυτές. Η διαδρομή συνεχίζει για λίγο πάνω στην άσφαλτο. Στην πρώτη στροφή του δρόμου, η θέα ανοίγει και διακρίνονται το Λαύριο, η Μακρόνησος, και στο βάθος η Τζια. Λίγο παρακάτω, αφήνουμε το δρόμο και εισερχόμαστε για μερικά μέτρα σε μικρό χωματόδρομο, που οδηγεί στον παλιό χτιστό δρόμο των μεταλλείων. Το τμήμα αυτό της διαδρομής είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Δεξιά και αριστερά φαίνονται οι αμέτρητες εξορύξεις των νεότερων μεταλλείων, που εκμεταλλεύονταν το Λαύριο από το 1864 μέχρι και τα τέλη του 20ου αιώνα. Ιδιαίτερα δε εντυπωσιακά είναι και τα φρεάτια εξαερισμού των στοών. Στη συνέχεια το μονοπάτι διασχίζει την άσφαλτο και περνάει από την δυτική πλευρά, όπου βρίσκονται τα ερείπια των κατοικιών των μεταλλωρύχων, με τις όμορφες σκουριασμένες πέτρες. Στέκουν εκεί για πολλά χρόνια, ρημαγμένα. Η εικόνα τους έχει κάτι το λυπηρό, αλλά και μια περίεργη ομορφιά. Αφήνοντας τα σπίτια, η διαδρομή φτάνει στην εκκλησία της Αγίας

Προτείνουμε ανεπιφύλακτα αυτήν την μονοήμερη εξόρμηση από την Αθήνα στα Δυτικά Γεράνεια Όρη (Ακρωτήριο Ολμιών).  Προσφέρει απαράμιλλη θέα προς τον Κορινθιακό και το Σαρωνικό, καθώς και προς όλα τα γύρω βουνά. Η διαδρομή ξεκινάει από το χωριό Πίσια, κάπως απότομα στην αρχή, αλλά σύντομα αρχίζουν αλλεπάλληλα  “μπαλκόνια” και πανέμορφα οροπέδια. Καθώς ανηφορίζουμε ομαλά προς την κορυφή Πίντιζα (1032 μ.) υπάρχουν πολλές πηγές, ένα ρεματάκι καθώς κι ένα περιφραγμένο κτήριο αναφερόμενο ως “καταφύγιο”. Από την κορυφή, με κιάλια, μπορεί κανείς να δει ανθρώπους να διασχίζουν τις γέφυρες του ισθμού! Και βεβαίως η χιονισμένη Ζήρεια (Όρος Κυλλήνη) κλέβει την παράσταση στο βάθος. Επίσης, ο Ακροκόρινθος, το αρχαίο κάστρο της Κορίνθου φαντάζει τόσο μικρό… Γεράνεια Όρη Τα Γεράνεια είναι οροσειρά η οποία εκτείνεται από την ανατολική Κορινθία μέχρι τη δυτική Αττική. Είναι πιθανότατα ένα από τα ομορφότερα βουνά πλησίον της Αθήνας. Ψηλότερη κορυφή τους είναι το Μακρυπλάγι, στα 1369 μ. Τα Γεράνεια είναι καταφύγιο για φυτά και ζώα. Η πανίδα τους χαρακτηρίζεται από μικρά θηλαστικά (τσακάλια, αλεπούδες, λαγοί κ.ά.) καθώς και πτηνά μεταξύ των οποίων και αετοί. Η βλάστηση χαρακτηρίζεται από τη χαλέπιο πεύκη, την κεφαλληνιακή ελάτη και τις δρύες. Η θαμνώδης βλάστηση δε, μετράει πάνω από 950 είδη και υποείδη, εκ των οποίων πολλά είναι σπάνια. Τα πλατάνια (στα χαμηλότερα υψόμετρα) οι βελανιδιές, οι μυρτιές και τα πουρνάρια έχουν κι αυτά τη θέση τους στο βουνό. Ειδικά τα πουρνάρια και οι κάποιοι μοναχικοί κέδροι σχηματίζουν πολύ όμορφες και αστείες μορφές. Τα Γεράνεια ανακηρύχθηκαν προστατευόμενη περιοχή NATURA 2000. Από γεωλογικής απόψεως, τα Γεράνεια έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αποτελούνται από τα παλαιότερα πετρώματα της ευρύτερης περιοχής της Κορίνθου, κυρίως ασβεστόλιθο, ο οποίος διακόπτεται από ηφαιστειακά πετρώματα. Η ηλικία τους είναι Περμίου, δηλαδή 230-285 εκατομμύρια χρόνια από σήμερα. Τα Γεράνεια Όρη οφείλουν το όνομά τους, στους γερανούς που οδήγησαν τον Μέγαρο σε αυτά, για να σωθεί