Συντάκτης: Fivos Tsaravopoulos

Άρθρο της Χριστίνας Κονταξή, μέλους της Paths of Greece στο περιοδικό Απλωταριά της Χίου. Ο τουρισμός φύσης σύμφωνα με το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό ή ο τουρισμός υπαίθρου έτσι όπως αναφέρεται από το 2013 αποτελεί εκείνη την ειδική μορφή τουρισμού που ο επισκέπτης έρχεται σε επαφή με τη φύση και την ύπαιθρο. Ποια όμως είναι εκείνα τα στοιχεία της φύσης ή/και της υπαίθρου που μπορούν να συνεισφέρουν ως υπηρεσία τουρισμού και ποια η σύνδεση τους με τη βιοποικιλότητα; Με σκοπό την αποτελεσματική διατήρηση της βιοποικιλότητας, ως πολύτιμου, αναντικατάστατου και σπουδαίας σημασίας εθνικού κεφαλαίου εκδόθηκε το 2011 ο νόμος της βιοποικιλότητας. Με το νόμο αυτό τέθηκαν όροι όπως η απαγόρευση της αποκομιδής, συλλογής, κοπής, εκρίζωσης, κατοχής, εμπορίας, βλάβης, καταστροφής και μεταφοράς δειγμάτων κάθε είδους (χλωρίδας – πανίδας) και περιγράφηκε η διαδικασία έκδοσης σχετικών αδειών. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος είναι υπεύθυνο για την κατάρτιση οδηγών αναγνώρισης των κυριότερων ειδών χλωρίδας, πανίδας και άλλων ομάδων οργανισμών. Αυτοί οι οδηγοί χρησιμεύουν και στις αρμόδιες αρχές και τελωνεία όλης της χώρας, ώστε να διευκολύνουν το έργο του εντοπισμού των συναφών εγκληματικών πράξεων, όπως χαρακτηρίζονται οι ανωτέρω πράξεις σύμφωνα με τη νομοθεσία. Από το 2011 η επιστήμονας κα Μεντέλη, μέσα από την έρευνα της, που έγινε για πρώτη φορά στη χώρα μας, σχετικά με την εμπορία ελληνικών ενδημικών φυτών μέσω διαδικτύου, έδειξε ότι για κάθε ένα από τα 1.415 ελληνικά ενδημικά φυτά, εντοπίστηκαν 588 περιπτώσεις εμπορίας από 73 φυτώρια, στην Ευρώπη, τη Β. Αμερική και την Αυστραλία. Οι περιπτώσεις αυτές αφορούν 145 είδη, δηλαδή το 10% της ενδημικής χλωρίδας της χώρας. Εμπορία ειδών πανίδας έχει καταγραφεί εδώ και πολλά χρόνια και πλήθος δημοσιευμάτων υπάρχουν στον τύπο για το εμπόριο χελωνών, φιδιών, πουλιών και άλλων ειδών από κατασχέσεις τους στα σύνορα της χώρας. Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι εκείνα τα είδη

Τοποθέτησή μας σε σχέση με το σχέδιο Υπουργικής Απόφασης “Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσης, διάνοιξης και συντήρησης των ορειβατικών – πεζοπορικών μονοπατιών” του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Γενική τοποθέτηση επί της Υ.Α. από την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση “Μονοπάτια της Ελλάδας”. Η ανάγκη οργάνωσης του θέματος των μονοπατιών σε κρατικό επίπεδο είναι επιτακτική. Θεωρούμε πως το σχέδιο είναι μια καλή βάση για συζήτηση, αλλά χρειάζεται πολύ πιο διεξοδική δουλειά, από πολλούς φορείς και οργανώσεις του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, ώστε να καταλήξει σε μορφή και κατευθύνσεις που θα είναι χρήσιμες για τη Χώρα και τον τουρισμό της. Οι γενικότερες προτάσεις μας είναι οι κάτωθι (κάνουμε και ξεχωριστό σχολιασμό επί των άρθρων): 1) Θεωρούμε απολύτως απαραίτητο να εμπλακούν στη συζήτηση και στη δημιουργία πλαισίου για τα μονοπάτια τα Υπουργεία Τουρισμού και Πολιτισμού, τα οποία έχουν εξίσου, ίσως και περισσότερη ευθύνη, σχετικά με το θέμα. Ειδικά το Υπουργείο Τουρισμού, ήδη από τον Ιούλιο του 2007 είχε δημοσιεύσει την “Πρόταση Πολιτικής για την Ανάπτυξη των Μονοπατιών στην Ελλάδα” (εφ’ εξής ΕΟΤ, 2007), η οποία βρίσκεται στο διαδίκτυο εδώ: http://goo.gl/XK5cKf) 2) Θεωρούμε επίσης αναγκαίο να εμπλακούν στη συζήτηση άλλοι δημόσιοι ή ιδιωτικοί φορείς οι οποίοι έχουν δραστηριοποιηθεί στο χώρο των μονοπατιών τα τελευταία χρόνια. 3) Να υπάρξει σαφής διαχωρισμός και διαφορετική αντιμετώπιση μεταξύ ορειβασίας και πεζοπορίας. Η ορειβασία αφορά σε συγκεκριμένο κοινό, και από τον ίδιο τον όρο που την περιγράφει αφορά στα “όρη”. Αντίθετα, η πεζοπορία έχει να κάνει με διαφορετικά κοινά (η πρόσβαση σε ένα μονοπάτι μπορεί να ενδιαφέρει εξίσου ένα τουρίστα “ήλιου και θάλασσας” ή κάποιον που συμμετέχει σε κάποιο συνέδριο, με έναν επισκέπτη φυσιολατρικού τουρισμού ή οικοτουρισμού. Μπορεί να μην είναι βασικό κίνητρο για τους πρώτους, αλλά συμβάλλει στη διαμόρφωση της “θετικής εμπειρίας” που αποκομίζει ο επισκέπτης, η οποία είναι και το ζητούμενο στην παγκόσμια τουριστική κοινότητα. (ΕΟΤ, 2007). 4) Ο σχεδιασμός των

Σχόλιο επί του νέου νομοσχεδίου για την Κοινωνική Επιχειρηματικότητα (κατατέθηκε στη διαβούλευση του νέου νομοσχεδίου): “Η Κοιν.Σ.Επ. “Μονοπάτια της Ελλάδας” στα πλαίσια της διαβούλευσης του σχεδίου νόμου «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία και ανάπτυξη των φορέων της» τάσσεται ενάντια στο άρθρο 7 παράγραφος 9 το οποίο τερματίζει την λειτουργία της (για το νομοσχέδιο πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ). Είναι προφανής και επιθυμητή από κάθε νέο σ’ αυτή τη χώρα η εξαρτημένη και μισθωτή εργασία. Δυστυχώς όμως η ελληνική πραγματικότητα είναι διαφορετική: η μη εξαρτημένη εργασία συνεισφέρει πολλαπλά και αποτελεί ίσως το μοναδικό όπλο των νέων προκειμένου, εργαζόμενοι σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς, να εξασφαλίζουν από διαφορετικές πηγές τα προς το ζην και να ανταπεξέρχονται στις ασφαλιστικές και φορολογικές υποχρεώσεις των ελεύθερων επαγγελματιών. Όταν αυτό μπορεί να συμβεί και με συνεταιρισμό ελεύθερων επαγγελματιών στον κοινωνικό χώρο, τότε έχει πολλαπλάσιο αντίκτυπο όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στην κοινωνία. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν έχει ληφθεί υπόψη στο σχέδιο νόμου, το οποίο επιπλέον εναντιώνεται στο παραπάνω σκεπτικό. Οι Κοιν.Σ.Επ. δεν αποτελούν κατ’ ανάγκη εμπορικά καταστήματα, στα οποία απαιτείται η καθημερινή παρουσία υπαλλήλων. Η Κοιν.Σ.Επ. “Μονοπάτια της Ελλάδας” εργάζεται στη φύση της Ελλάδας, στην κατεύθυνση του πεζοπορικού τουρισμού, δεν διαθέτει δηλαδή εμπορικό κατάστημα. Ως εκ τούτου τα όσα το άρθρο 7 παράγραφος 9 πιθανώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει, τελικά πλήττουν ανεπανόρθωτα και την Κοιν.Σ.Επ. “Μονοπάτια της Ελλάδας”. Κυρία Υπουργέ, σας παρακαλούμε όπως επανεξετάσετε το άρθρο και σκεφτείτε σοβαρά το αποτέλεσμα που θα έχει η εφαρμογή του σε όλους εμάς τους νέους που προσπαθούμε σε αυτή τη χώρα να επιχειρήσουμε βιώσιμα και με κοινωνικούς όρους. Προτείνουμε στο νομοσχέδιο να υπάρχει πρόβλεψη για εκείνα τα μέλη των Κοιν.Σ.Επ. που είναι ήδη ελεύθεροι επαγγελματίες, δηλαδή να επιτρέπεται η ανάθεση έργου που αφορά στους τομείς δραστηριότητας της Κοιν.Σ.Επ. σε μέλη της, όχι όμως σε μη μέλη ή τρίτους. Είναι